متفاوت در سینمای بدنه هند؛ یادداشتی بر فیلم «پی کی»
سینمای هند:
“سینمای هند”، حتی بعضی از سینماروهای حرفهای هم وقتی این اسم به گوششان میخورد به گونهای عکسالعمل نشان میدهند گویی که فکر کردن به این اسم هم حتی توهین به شعورشان به حساب میآید! ولی این نگاه اشتباست، هر کشوری فیلمهای خوب و شاهکار خود را دارد، ایران هم پر از است فیلمهای خوب و قابل ستایش، هند هم با استادی همچون ساتیاجیت رای در تاریخ سینمایش، حرفهای زیادی برای گفتن دارد. همانطور که گفتم، گاهی افراد فیلمبین و با دانش هم ندانسته واکنشهای غیر قابل قبول نسبت به سینمای هند دارند، ولی سینمای هند واقعا آن چیزی نیست که اسمش در رفته، امیدوارم که دوستداران سینما بیشتر دربارهی این سینما تحقیق کنند و فیلمهای خوب این کشور توسط مردم دیده شود، آثار کارگردانانی همچون ساتیاجیت رای، دیپ مهتا، میرا نایر، مینال روی و …
پی کی:
راجکومار هیرانی قبلا خلاقیتاش را در بیان داستان و پرداخت فرم فیلم تا هر چه بهتر در پس آن به محتوای مهم و با ارزشش برسیم را نشان داده، این چیزها هیرانی را تا حد بسیاری از سینمای بدنهی هند متمایز و یکی از بهترین کارگردانان این سینما میکند.
این فیلم تنوع مضحکی که در مذاهب موجود در هند قرار دارد و همچنین مدیران دقل باز آنها را با طنز نیشدار خود به باد انتقاد میگیرد، برای مثال به جایی از فیلم توجه کنید که در آن شخصیت اول زن فیلم دارد از گذشتهاش میگوید و اینکه چگونه پدر خانواده یکی از مدیران این مذاهب را الگوی مسلط زندگیاش قرار داده، ما میبینیم در تمام خانه و وسایلاش عکس او قرار دارد، این تصاویرِ خاطرهای سیاه و سفیداند و تنها عنصر رنگی در آنها عکس مدیر مذهبی است. فیلم تا نیمههای اولش فوق العاده پیش میرود، یعنی جاهایی که پی کی متوجه میشود فردی به نام خدا میتواند مشکل او را که گم شدن ریموت کنترلش برای بازگشت به سیارهاش است را حل کند، او در بین مذاهب بیشمار دنبال خدا میگردد ولی سردرگم میشود و ناتوان در یافتن خدا. این سادگی و بی آلایش بودن پی کی است که باعث میشود دنبال حقیقت بگردد، او همچون کاسپر هاوزر در “معمای کاسپر هاوزر” همچون کودکی است که تازه به دنیا آمده و همین دیدِ سادهی اوست که باعث میشود تزویر موجود در جامعهی امروز را نمایان کند و سوالها و جوابهایی که ارائه میکند با اینکه سادهترین و منطقیترینها هستند، اما حقیقت متروک شده را برملا میکنند. پی کی را همچنین از نظر جستجو برای خدا میتوان با آنتونیوس بلاک در”مهر هفتم” مقایسه کرد. متاسفانه این روند فوقالعاده تا همیجا ادامه دارد، با درگیر شدن پی کی با تاپسونی در رسانهها، فیلم به بیراههی سانتیمانتالیزمِ منفورِ موجود در سینمای بدنه اصلی هند میکشاند، جالب اینجاست که روابط عاشقانه در فیلم کاملا قابل قبول شکل داده شده اند، متاسفانه فیلم دارد از جایی ضربه میخورد که نباید بخورد. اینجاست که دیگر فیلم از ساختار زیبا و خلاقش میافتد.
حرف آخر: پی کی سنتها و رسم رسومهایی اشتباه و مضحک را با دیدی واقع بینانه به باد انتقاد میگیرد، همانطور که گفتم تا حدود نیمههای اول، فیلم عالی پیش میرود ولی اگر همین مسیر را نیز تا پایان ادامه میداد و درگیر احساساتگرایای که گهگاهی توی ذوق میزنند، نمیشد و به جای دو ساعت و نیم با یک ساعت و نیم فیلم جمع میشد، بی شک موفقیتی هنری در سطحی جهانی پیدا میکرد. ولی اکنون حتی بهترین فیلم سال هند هم نیست، “حیدر” فیلم بهتر و درخشانتری بود.
جالب ترین و آگاه کننده ترین فیلمی است که تاحالا دیدم در واقع این فیلم افراد نادان و ناآگاه رو متوجه خدا و خرافات میکنه
مخصوصا اینکه این فیلم از طرف هند ساخته شده که خودشون که یه زمانی اونجوری بودن اما pkمردم رو آگاه کرد که فقط 《خدا مارو آفریده نه اینکه ما اونو بیافرینیم با دستای خودمون》
پی کی:
-تو فیلم می گه اصل خداست خوب اینکه شکی درش نیست اما اینکه این مسیر رو به سمت حذف واسطه ها ببریم، عامل آنارشی جامعه بشری می شه.
-اینکه بدون مطالعه ادیان رو حذف کنیم، نهایت بی انصافیه. راحت کردن خودمونه. آخر فراخناکیه.
-همواره نمایش کثیفی های دین مداران و عفونت ها و چرک های «قدرت طلبان با ابزار دین»، راه خوبی بوده برای پاک کردن صورت مساله و اصل بنیان دین و پیامبر و کتابش. بهترین راهه برای خرافه انگاری دین و اقنای مخاطب برای قبول اینکه دین خرافه و توهمه.
-جای ما و خدا عوض نشده هاااا
ما باید بندگی کنیم، نه خدا.
به نظرم بهترین فیلمی بود که این اواخر دیدم منی که عشق فیلمم مخصوصا فیلمهای خارجی این فیلم نه تنها بهترین فیلم هندی بلکه بهترین فیلم دنیا در این اواخر میتونه باشه بعد از فیلم تاثیر گذار مسیر سبز در ضمن نطر شما رو قبول ندارم در مورد اینکه حیدر بهتر بود فیلم حیدر بیشتر میخورد به فیلمهای قدیمی هند که تووش داستان عشق دخترو پسر و خیانت یه طرف و در اخر به مجازات خیانتکار ختم میشه ولی فیلم پی کی با به چالش کشیدن دین و کسانی که به اسم دین سعی در فریب مردم و باز کردن دکانی به اسم خدا و دین دارن رو به نوعی رسوا میکنه و سعی در اگاه کردن مردم داره به نظرم حتی اون قسمت فیلم که موضوع عاشقانه رو پیش میکشه سعی داره به همین قصیه ادیان و اینکه به دلیل سوء استفاده زمامدارانش باعث جدایی انسانها و دلها بشه
فیلم عالی و فوق العاده ای است و بسیار تامل برانگیز
متاسفم برای شما.بزای شمای مذهبی.خیلی فیلمش خوب بود و بهترین فیلم تاریخ سینمای هند بود که بعدش دنگال اومد و دوم شد این فیلم.یکم سرچ کنید بد نیست بعدش متن بنویسید.
به نظر من که نیمه دوم هم جالب هست چون مردم دارن چیزهای اشتباهی که هست رو خودشون بیان میکنن و این فیلم رو دربین مردم بردن, خیلی جالبش کرده
مردم خودشون پی میبرن چی ها اشتباهه
واین باعث مردمی شدن فیلم و افزایش محبوبیتش شده
فیلم pkخوب بود اما اگر ک تایمش کمتر بود و از مسیر اصلی خارج نمیشد واقعا فیلم عالیی میشد
بلکل با نظر علی آقا موافقم الحق بینش و راه درست رو داره به بیننده نشون میده.اصلا هم توهینی نداره فقط داره میفهمونه که خدا یکیست.و طلبی از خدا داشتن نیاز به دادن پول و مزخرفات دیگه نداره.ممنون
عالیییییییییییییییی بوددددددد
دوستان حتما این فیلم ببینید
خیلی آگاهی دارند
ذهن ادم ها باز میکنه
بینش رو عوض میکنند و واقعا ارزش دیدن داشت .
————–
کامنت ها منفی بالا رو نخون ، اینا طرفدار داعش هستند یا طرفدار دین بت پرست هستند .
میخواد مردم ایران بدبخت یا نادان کنند و پول مفت بخورند
اکثرفیلم های هندی داستانشون شبیه هم است.ولی این فیلم فیلمی کاملا متفاوت بود.واقعا ارزش دیدن داشت.
مشکل نقدت اینه که سینمای هند رو بد دونستی.درحالیکه اگه فیلم های ایرانی رو هم ببینی میفهمی که نودوهشت درصد فیلمای ایرانی از فیلمای هندی کپی شدن.وبعدش از فیلمای عامر خان بیشتر ببین(جدیداش) میفهمی که کلاس فیلمای عامرخان با سینمای هند فرق میکنه
نظر پی کی واقعا عالیه استفاده از کلمات ساده وتاثیر گذار واقعا امیر خان رو قبول دارم همانند سه احمق و گجینی باز هم در این فیلم درخشید
مهمترین حسن فیلم pk آزادی رای و بیان و انتقاد از مذاهب و فرصت طلبی به اصطلاح بزرگان ادیان است
که در سینمای ایران امکانش نیست…
عالی بود. دیالوگ ها ساده ولی سنگین. سکانس های افراطی و بی مزه و معروف هندی خیلی کم بود. عالی
به نام خدا.
یک شاهکار بی نظیر از سینمای هند. حدود 27 سال است که سینما جزء لاینفک زندگی من بوده و خواهد بود. هر نوع فیلم و ژانری. از هالیوود تا کره جنوبی. از مرحوم علی حاتمی تا کمال تبریزی…. از پدرخوانده تا فهرست شیندلر…. فیلم PK یکی از زیباترین، تاثیرگذارترین، افشاگرانه ترین و ….. فیلم هایی است که در این 27 سال به تماشای آنها نشسته ام. فیلم بی نظیری که اگر بر مخاطبش تاثیرگذار باشد، مثل یک دین بی عیب و نقص خواهد بود. خداوند متعال خالق ماست، نه ما خالق خداوند. خدا نگهدار همه ی ما باد.
من از سینما ی هند و فیلم هندی فوق العاده بدم میاد.ولی این فیلم به نظر میاد ارزش دیدن داشته باشه،البته به شرطی که مسخره بازیای سینمای هند داخلش نباشه… البته اگه بخوام ببینم باید برم یه گوشه ای که کسی نفهمه دارم فیلم هندی میبینم و بهم نخندن
واقعا فیلمش عالیه عاشقشم.
سلام . نقد شما و توضیحات آقای محمد رضا رو خوندم و با هر دوتا حدودی موافقم ولی اینکه بهترین فیلم سال هند نشد کاملا واضحه چون مدیران صنعت سینمای هند هم مثل بازیگر نقش رئیس کانال تلویزیونی در فیلم، از باسناشون میترسن. یعنی جونشون رو از سر راه نیاوردن.
منم با محمد رضا کاملا موافقم
با سلام.
اگر موافقتتون با جناب محمدرضا در خصوص فیلم حیدر هست، اولا به هر منبع معتبری که مراجعه کنید میبینید که فیلم حیدر محصول هنده، اگر هم فرض کنیم نباشه، بازهم این فیلم برعکسه میلیونر زاغه نشین ساختار و کارگردانی کاملا هندی داره. دوما، به نظر من اصلا مقایسه ی این دو فیلم اشتباه نیست، با اینکه مقایسه ی من بیشتر به دلیل هندی بودن هردو فیلم بود، ولی مقایسشون به هیچ وجه اشکالی نداره، من در کیفیت فیلم ها تفاوت زیادی میبینم اما در نوعشون نه.
اگر که موافقتون با ایشون در کامنت اول هست که من در اون مورد توضیحات کافی رو دادم.
قشون کشیه؟ منم با سعید موافقم.
فیلم حیدر ساخته آمریکاست، نه سینمای هند. مقایسه این دو فیلم هم از نظر من مثل مقایسه ارباب حلقه ها و پدرخوانده است که از هیچ جهاتی به هم ربط ندارند.
فیلم حیدر محصول سینمای هنده دوست عزیز نه امریکا
مطلب اول در مورد سینمای هند که موضوع اصلی و داغ فیلم هاش عشقه و وقتی فیلم هندی میبینیم، باید اول بدانیم که یک فیلم با رنگ های شاد و رقص های زیبا و غم و شادی های احساسانه میبینیم. هر سینمایی زبان خاص خودش رو برای حرف زدن داره و زیبایی سینما اینه. سینمای اروپا، سینمای آمریکا، سینما هالیوود، سینمای ایران، سینمای هند و ژاپن و کره و غیره هر کدام زبان مخصوص به خودشان را برای بیان تفکراتشان دارند.
فیلم پی کی موضوعات حساس و بحث برانگیز رو در غالب داستان عشقی و کمدی فانتزی بیان میکنه و همه سلیقه ها رو 150 دقیقه پای خودش نگه میداره , حرفش رو میزنه که نقد منصفانه فیلم باید خیلی موشکافانه تر و دقیق تر باشه.
مطلب آخر اینکه این فیلم پرفروش ترین و جنجالی ترین فیلم در تاریخ سینمای هند شده و با پخش جهانیش توسط 9 شرکت فروش فیلم و هشت شرکت پخش فیلم، به فروشی بحدود صد میلیون دلار در جهان رسیده
و به سرعت جزو 250 فیلم برتر تاریخ سینما از نگاه مخاطب شده.
من حرفم دفاع یا رد فیلم نیست. من فقط نقد شما رو نقد کردم و توصیه میکنم از نقد های بدون تحقیق بپرهیزیم.
سلام. ممنون بابت اینکه وقت گذاشتید و نظر دادید.
من دقیقا متوجه نشدم که نقد شما به کدوم گفته ی من بود، ولی در خصوص حرفتون بگم که دقیقا مشکل سینمای بدنه ی هند اینه که برای مردمشه، هدفش رو تا حد سلیقه های عامه ی مردم پایین میاره، به همین دلیل هم است که به جز موارد کمی، فیلم ها از مرز این کشور نمیتونند فراتر برن. اشکالی هم که من به فیلم گرفتم دقیقا ریشه در این حرف که حرف شماست داره؛ فیلم در نهایت همون چیزی میشه که مردم میخوان.
منم با نظر شما موافقم فیلم نباید در یک بعد خلاصه بشه اتفاقا نیمه دومش هم به نظرم من خیلی قشنگ بود وعالی هم بازی شده بود ،اینم توضیحات فروش فیلم از زبان ویکی پدیا :
“این فیلم در ۱۵ روز اول اکران خود تمام رکوردهای فروش را جا ب جا کرد و با فروش بی سابقهٔ ۳۰۰ کروری در دو هفتهٔ اول پرفروش ترین و پر استقبال ترین فیلم تاریخ سینمای هند لقب گرفت. همچنین با رتبه #248 جز 250 فیلم برتر تاریخ سینماست این فیلم یکی از محبوب ترین کمدی بالیوودی در خارج از هند محسوب میشود. امتیاز این فیلم در وبگاه معتبر IMDb 8.5از 10از 51 هزار رای دهنده میباشد ”
در هرحال هرکسی یه نظری داره 🙂
این فیلم معرکه بود……
فیلم فوق العاده ای هست واقعا عالی بود
ولی واقعا با این موافقم که کمی کشش دادن ولی بازم عالی بود عاشق بعضی دیالوگ های این فیلمم