ریچار کورلیس/ مجله‌ی تایم/ 90 از 100
این فیلم یک انفجار بزرگ و استروئیدی است، نهایت حد مبتکرانه‌ای که یک بلاک‌باستر می‌تواند باشد.
استفین راچارک/ ویلج وویس/ 90 از 100
با وجود صحنه‌های درخشانی که مربوط به ماشین‌ها و مبارزات‌اند ،بهترین صحنه‌ی “خشمگین 7” آرامترین صحنه‌اش است، که در آن کاراکترهای فیلم نگاهی می‌اندازند به عشق، زندگی و خانواده که اگر در هر فیلمِ دیگری می‌بود، زیاده روی به حساب می‌آمد.
پیتر تراورس/ رولینگ استون/ 88 از 100
این یکی با شما می‌ماند، دست‌انداز‌های داستان، نقش‌آفرینی‌های ماهیچه‌ای و دیالوگ‌های دراز توئیتری را فراموش کنید. پایان فیلم به افتخار پل والکر، همگی را تحت تاثیر می‌گذارد. “خشمگین 7” با اختلاف بهترین فیلم از این سری است، دو ساعت اکشن خالص که توسط فداکاری و قلب‌های احساسی نیرو می‌گیرد.
بتسی شارکی/ لس آنجلس تایمز/ 80 از 100
“خشمگین 7” اکشنی آتشین و گداخته است به گونه‌ای که تا قبل از این مانند آن را در این سری ندیده‌اید.
ریچارد روپر/ شیکاگو سان تایمز/ 75 از 100
این یکی از مضحک‌ترین فیلم‌های جنایی‌ای است که دیدم و هنوز هم با زمان رانشی که خوب دو ساعت کشیده شده، با کلی لحظات تکراری که باعث شد به این فکر کنم شاید چیزی را جا انداختم و فیلم دوباره شروع شده، اما اقرار می‌کنم که توسط گستاخیِ ظریف ماشین‌های مسابقه‌ای و صحنه‌های مبارزه سرگرم شدم و چندین صحنه‌ی خالص و قابل لمس هم در آن وجود داشت.
اسکات فونداس/ ورایتی/ 70 از 100
“خشمگین 7” هم یک قسمت راضی کننده در این مجموعه‌ی شتر گاو پلنگ است و هم یک یادآوری قابل لمس و با نزاکت برای پل والکر.
جان دفور/ هالیوود ریپورتر/ 60 از 100
به طرز شگفت آوری احمقانه و به طرز احمقانه‌ای سرگرم کننده، فیلمی که می‌تواند به جایی که می‌خواهد برسد.
رنه رودریگز، میامی هرالد/ 50 از 100
در “خشمگین 7″، مجموعه‌ی توقف ناپذیرِ سریع و خشمگین، خشمگین شده و طفره می‌رود، هیچ چیزی ندارد جز همان تصادف‌ها، رانندگی‌ها و مبارزه‌های همیشگی را.
راجر مور/ تریبون نیوز سرویس/ 38 از 100
سرگرمی در فرآورده‌های کوچکتر وجود دارد. و تمام این ماشین‌های با موتورهای آتشین و انفجارهای لرزه‌آور توانایی پنهان کردن این را ندارند که این سواری خیلی وقت است سعی در رسیدن به جایی را در جاده‌ی سریع و خشمگین دارد.