زمانی که Mirror’s Edge Catalyst در کنفرانس خبری EA در E3 رونمایی شد، دو ویژگی مظر هواداران نسخهٔ قبل را به خود جمع کرد. اول اینکه هیچ‌درگیری با تفنگ وجود نداشت و دوم اینکه همانطور که EA بعداً تأیید کرد، این عنوان دنیا باز خواهد بود.
به‌گفتهٔ سارا جانسون، تولیدکننده ارشد بازی، «ما داریم یک شهر می‌سازیم، نه چندتا محله، یک شهر کامل. شما می‌توانید آزادانه در آن حرکت کنید و همین‌طور که در بازی پیش می‌روید مکان‌های جدید را باز خواهید کرد.»
سیستم مبارزه جدید فیث را مادامی که در حال اجرای یک کومبو است، ضربه‌ناپذیر می‌کند. این بدان معنی‌ست که شما باید همیشه در حال دویدن باشید، از روی دیوار بپرید و به سمت دشمنان حمله برده یا از آن‌ها فرار کنید.
اهمیت استفاده از مومنتوم در اولین تجربه من در برخورد با بازی مشخص شد. در این دمو من مأموریت داشتم که پرونده‌ای را از نقطه‌ای به نقطهٔ دیگر برسانم و پشت بام‌ها پر از خلافکاران مسلح بود. در اینجا بود که من با استفاده از مومنتوم فیث توانستم به سرعت به دویدن ادامع دهم و از دست آن‌ها فرار کنم یا حسابشان را برسم. خوبی نسخه جدید اسن است که فیث به‌صورت پیش‌فرض در حال دویدن است و نیازی به گرفتن دکمه خاصی برای این کار نیست.
با وجود حرکات پیچیده فیث، کنترل او آسان است. فیث همیشه در حال دویدن است و هرچه بیشتر بدون قطع شدن حرکتش پیش برود سرعت او افزایش می‌یابد. اگر بخواهید حرکات دیگر مانند غلت‌زدن یا خم‌شدن یا لیز خوردن انجام دهید می‌توانید تنها با زدن یک دکمه همه این کارها را انجام دهید.
در زمان مبارزه هم شما می‌توانید از همین دکمه‌ها استفاده کنید تا در حال دویدن به دشمنان یک آپرکات جانانه یا لگد چرخشی بزنید. اینجا بود که من فهمیدم زمانی که جانسون می‌گوید مبارزه اکنون «نوعی بسط حرکات فیث است» اغراق نکرده است.
ماموریت‌ها جانبی زیادی در بازی وجود دارند. به عنوام مثال بالا رفتن از یک ساختمان بلند و هک کردن بیل‌بوردی که بالای آن ساختمان است، یا شکست دادن ایکاروس (یکی از شخصیت‌های مهم داستان) با زدن رکورد او در حرکت از نقطه‌ای به نقطه دیگر.
ایدهٔ یک دنیای باز مانند این با کلی مأموریت جانبی ممکن است این حس را به شما القا کند که از داستان اصلی منحرف شده‌اید؛ اما اصلاً این‌گونه نیست، در این بازی همه‌چیز در یک کلمه خلاصه می‌شود: حرکت.
جانسون هم‌چنین امیدوار است که داستان این قسمت جدید انجام آن‌را برای طرفداران جالب‌تر کند. داستان بازی اول تمجیدات زیادی به همراه نداشت و تیم سازنده با در نظر گرفتن این نکته بازی جدید را ساخت. نتیجه چیزی شد که جانسون مراقب است که آن‌را بازشروع یا پیش‌شروع ننامد.
«ما می‌خواستیم بهترین داستان ممکن را بسازیم. ما می‌خواستیم اطمینان حاصل کنیم که شخصت فیث در طول بازی واقعاً رشد می‌کند و دچار تغییر می‌شود. زمانی که بازی تمام می‌شود او فردی که بازی را شروع کرد نخواهد بود؛ و ما قصد داریم اورا در مرکز یک درگیری ملی قرار دهیم. ما داستان بازی آ.ل را ادامه نمی‌دهیم ما شخصیت فیث را می‌سازیم.»
یکی از چیزهایی که بعضی‌ها به آن خرده گرفته بودند این بود که فیث با شرکت‌های بزرگ و غول‌آسا در تقابل و درگیری است، اما خود بازی توسط تیمی ساخته شده که به یکی از همین کمپانی‌های بزرگ وصل است؛ اما جانسون گفت که مشکلی با این قضیه ندارد.
«ما از دنیای واقعی الهام گرفتیم. ما می‌خواستیم داستان را کمی بپیچتنیم و به مردم نشان دهیم چه اتفاقی می‌افتاد اگر تمام شرکت‌های بزرگ دنیای ما از دارایی‌های و امکاناتشان برای اهداف شیطانی استفاده می‌کردند.»
نکته‌یدیگری که در اینترنت در حال گردش است این است که شخصی منفی بازی، گابریل کروگر، شباهت عجیبی به مدیر ارشد EA اندرو ویلسون دارد. جانسون به این حرف من خندید و گفت که این کاملاً اتفاقی است. «ما ساخت شخصیت کروگر را قبل از اینکه ویلسون مدیر شود آغاز کردیم.»
گذشته از همه این‌ها، زمانی که من اولین بار بازی را انجام دادم در E3 دریافتم که mirror’s edge در مسیر درست قرار گرفته.
«من به‌شخصه فکر می‌کنم این بازی بود که ارزش ساختن داشت. این بازی متفاوت و منحصربه‌فرد است و من مطمئنم نسبت به نسخه‌ی اول بسیار بهتر خواهد بود.» به گفتهٔ جانسون.