از زمانی که خبر ساخته شدن یک فیلم از جوخه‌ی انتحار شنیده شد، گمانه‌زنی‌ها در مورد چرایی و چگونگی این فیلم هم شروع شد. بحث اصلی هم همیشه بر سر شخصیت‌هایی بود که در این فیلم حضور داشتند، و البته بازی‌گران آن‌ها. هر چه باشد، این چنین فیلم‌هایی قرار است فیلم‌رو‌ها را با بهانه‌ی تماشای داستان شخصیت‌هایی که به خوبی می‌شناسند به سینما بکشاند. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، آن‌چه قرار است این فیلم را به اوج بکشاند، شمایل جوکری است که «جرد لتو» بازی می‌کند. «دیوید آیر» هم به همین مناسبت، تبلیغات فیلم خود را از همین کارکتر و با ارسال توئیتی با عکس جوکر گریم‌شده‌ی فیلم آغاز کرد. جایی که ما نگران شدیم مبادا این جوکر فیلم را نابود کند!
یک مورد واضح «زیاده‌روی»
در مجموع، شمایل تازه‌ی جوکر، در یک کلمه دیوانه‌وار است. اما نه به این معنا که “جوکر یک دیوانه است” بلکه بیشتر به این خاطر که به طرز دیوانه‌واری در همه چیز زیاده روی شده است. تقریبا هر اینچ از این شخص با یک پیام پر شده است و هیچ کدام از آن‌ها، واقعا، جذاب یا حتا ضروری به نظر نمی‌رسند. هر تکه از بدن این جوکر دارد به کسی که او را نگاه می‌کند می‌گوید “هی یارو، ببین! من جوکرم!” و این کار را تکرار می‌کند و تکرار می‌کند و تکرار می‌کند و تکرار می‌کند و تکرار می‌کند. “باشه بابا، فهمیدیم! تو جوکری!”
حذف بی‌زمانی
یکی از مهم‌ترین دلایلی که بتمن و اطرافیانش نزدیک به سه چهارم یک قرن دوام آورده‌اند این است که صرف نظر از زمانی که در آن زندگی می‌کنید می‌توانید آن را درک کنید. بتمن همانند یک خفاش بزرگ ترسناک لباس می‌پوشد و با تبهکاران می‌جنگد. او از یک ترفند کلاسیک لباس تاریک پوشیدن و جنگیدن برای خوبی استفاده می‌کند که هیچ وقت قدیمی نمی‌شود. جوکر به یک دلقک می‌ماند، اما روانی است و مردم را اذیت می‌کند. او از ترفند کلاسیک چهره‌ی خندان و جنگیدن برای بدی استفاده می‌کند. همین می‌شود که همه می‌توانند به راحتی فلسفه‌ی داستان را درک کنند. این جوکر، اما، مصداق بارز تخت گاز رفتن است. هیچ چیز بی‌زمان یا کلاسیکی در رابطه با آن وجود ندارد و وقتی که به اقتباس‌های قبلی از جوکر نگاه می‌اندازیم، این یکی به طرز غیرقابل انکاری مدرن به نظر می‌رسد و از همین‌جا ضربه می‌خورد.
خال‌کوبی‌های احمقانه
بیایید برای یک لحظه، تصور کنیم که جوکری که تمام جاهای بدنش پر از خالکوبی است را می‌توان پشت سر گذاشت و فراموش کرد. یعنی این حقیقت که کل بدن یک نفر پر از خالکوبی است اصلا اذیتمان نمی‌کند. می‌رسیم به خود خال‌کوبی‌ها. می‌شود مشکلی با آن لبخند بزرگ روی دست جوکر یا آن اسکلت کلاه‌پوش یا همه‌ی کارت‌های روی کتف او نداشت. اما آن “Ha” های خالکوبی شده دیگر واقعا غیرقابل بخشش هستند! آن‌ها کوچک‌ترین ربطی با این شخصیت ندارند. نکند خنده‌ی شیطانی است؟ به این فضاحت؟ بیشتر به نظر می‌رسد که یک روز جوکر حوصله‌اش سر رفته، به یک فروشگاه می‌رود و هر چه خالکوبی مرتبط با دلقک و دلقک‌بازی است را انتخاب می‌کند و وقتی که خال‌کوبی‌ها تمام می‌شوند به صاحب مغازه می‌گوید که حالا جاهای خالی را با “Ha” پر کن. جوکر جان، اگر قرار است کل بدنت را خالکوبی کنی کمی بیشتر در موردش فکر کن!
مخصوصا خالکوبی “صدمه دیده” روی پیشانی
مجددا باید گفت زیاده‌روی مخرب و کشنده. باید بنشینیم و فکر کنیم که چه کسی در دفتر کار به این نتیجه رسیده که کلمه‌ی “داغان” با خط خوش چیزی است که واقعا این جوکر جدید کم دارد. این ایده خیلی، خیلی احمقانه است.
دندان‌ها
ایده‌ی سیم‌پیچی دور دندان‌های جوکر هم آن‌قدر افتضاح است که انگار توسط مجلس ارائه شده است. همین یکی از ایده‌هایی است که بی‌زمانی این شخصیت را تخریب می‌کند. تئوری پرطرفداری که فعلا در اینترنت یافت می‌شود این است که جوکر محبور شده دندان‌های خود را بعد از این‌که با مشت بتمن در دهانش خرد شدند با یک چیز براق تعویض کند. شاید، حتما، اما سیم‌پیچی‌ها یک مقوله‌ی کاملا مدرن هستند و حضور آن‌ها در چهره‌ی جوکر تشخیص او از احمق‌های امروزی را غیرممکن می‌کند. وقتی بیست سال دیگر مردم جوخه‌ی انتحار را نگاه کنند، غیر ممکن است سن بالای سیم‌پیچی‌ها توی ذوق نزند. انگار یک تاریخ انقضا روی دهان جوکر خورده باشد.
حداقل فرق می‌کند!
اگر یک کار را این جوکر جدید درست انجام بدهد، متفاوت بودن است. متفاوت نسبت به همه‌ی مدل‌هایی که قبلا ساخته شده‌اند. این را هم در نظر بگیرید که آخرین جوکری که روی پرده‌ی سینما دیدیم، فوق‌العاده بی‌نظیر بود. بعد از تصویر تثبیت شده‌ی جوکر ساخته‌ی مرحوم «هیث لجر» سازندگان جوخه‌ی انتحار باید هم یک مسیر کاملا جدید را در پیش می‌گرفتند. بدون شک، این مسیر جدید می‌بایست جوکری متفاوت نسبت به همه‌ی قبلی‌ها ارائه دهد. هیچ کس نمی‌تواند به این افراد برای این‌چنین تصمیمی خرده بگیرد. بعدا هم نمی‌توانیم آن‌ها را برای این‌که ایده‌ی جدیدی نداشتند و تغییری ایجاد نکردند بازخواست کنیم.
متفاوت همیشه هم خوب نیست!
از طرف دیگر، این جمله‌ی قدیمی که می‌گوید “اگر خراب نیست، دستش نزن” هم این‌جا خیلی مناسب به نظر می‌رسد. یک دلیل برای این‌که شمایل جوکر از 75 سال پیش تا حالا تغییر نکرده وجود دارد و آن این است: جواب می‌دهد! شمایل جدید؟ جواب نمی‌دهد.
زر مف نزن تو فقط میخوای یه مطلب بذاری نت از خوبیای جوکر بگو الکی براش بدی درس نکنو بگو
چشم. ببخشید.
دهنتو ببند باو الکی فقط زر میزنی نظرای مزخرفت رو برا خودت نگه دار
من که کلا عاشق بازی جرد لتو هستم و به نظرم محشره و فوق العاده مخصوصا خالکوبی هاش که چهره اش رو کامل تر کرده و مدرنه
کی گفته مدرن بودن بده؟مگه همه ی جوکرا باید شبیه هیث لجر باشن؟ به نظر من جرد لتو عالی بازی کرده هیچ نقصی هم نداره و تو داری شر و ور میگی
اگه خالکوبی هاش میخواست عقلانی باشع یا موضوع خوبی رو بیان کنع ک دیگه جوکر جوکر نبود ،،پس برای جوکر بودن و سنبول شدن نیاز بوده و عالی انجام شده همونطور ک شخصیت رفتاری جوکر حکم میکنه بدنش عالی بود
گمشو باو احمق همه چیش خوب بود زر مف نزن
درکشو نداری اشکال نداره ولی نظرات جالبتو واسه خودت بزار
به نظرم هیچ کدوم از ای حرفا واقعا إیرادی نداری جوکر لتو محشششر بود برای من واقعا الشهوان اومد و واقعا یک روانی به تمام معنا رو إیفا کرد
جوکر لتو عالیه، بینظیره، عاشق خالکوبی هاشم، شماکه مخالفی حرف مفت میزنی