سیر تا پیاز «توتال‌وار»؛ از شوگان تا وارهمر- قسمت دوم

در قسمت قبل شروع سری «توتال‌وار» را در گیم‌نیوز با هم بررسی کردیم و دیدیم چگونه مایکل سیمپسون کارگردانی پروژه «توتال‌وار» را بر عهده گرفت و Creative Assembly را از یک بازی‌ساز کوچک به سازنده‌ای صاحب‌سبک و مطرح در دنیای بازی‌های استراتژیک تبدیل کرد. دیدیم که چگونه شوگان و قرون وسطا ساخته شدند و با استانداردهایی که ما اکنون برای گرافیک و گیم‌پلی داریم تفاوت‌های فاحشی داشتند.

در قسمت دوم این بررسی نگاهی کامل به بهترین و برجسته‌ترین عنوان در این دنباله خواهیم داشت. پس آماده باشید تا با گیم‌نیوز به زیرپوست سومین قسمت «توتال‌وار» برویم.

مرگ شکوهمند برای کسی است که در راه کشورش کشته شود- هومر

اگر شما هم «روم: توتال وار» را بازی کرده باشید این جمله را در یکی از صفحه‌های بارگزاری بازی دیده‌اید. بله، سومین قسمت در سری «توتال‌وار» روم نام داشت و پس از عرضه غوغا به پا کرد.

امتیاز 92 از متاکریتیک، امتیاز 91 از گیم‌رنکینگ، پنجمین بازی در لیست بهترین‌های کامپیوتر از نگاه PCgamer، چهاردهمین بازی در لیست بهترین‌های تاریخ از نگاه IGN، بهترین بازی استراتژیک سال 2004 از نگاه گیم‌اسپات و دریافت 4.5 ستاره از 5 ستاره از وبسایت گیم‌اسپای تنها بخشی از عناوین و جوایزی بود که «روم» از آن خود کرد.

12 آوریل 2004 و 5 فوریه 2010 به ترتیب نسخه‌های پی‌سی و مک «روم» عرضه شدند. مانند گذشته بازی شامل دو قسمت کمپین و جنگ‌ها بود اما اینبار هر دو بعد بازی به شدت متحول شده‌بودند.

بازی در اواخر دوران جمهوری روم و اوایل دوران امپراطوری روم ساخته شده بود. در ابتدای بازی بازیکن تنها می‌توانست یکی از سه خانواده رومی را انتخاب کند. اما بعد از یک بار تمام کردن بازی کشورهای دیگر از جمله مصر، یونان، سلوکیه، کارتاژ، امپراطوری اشکانیان و قبایل وحشی اروپایی به بازی اضافه می‌شدند.

هدف بازی این بود که 50 شهر را در اختیار بگیرید تا حمایت مردم را کسب کنید و بتوانید به شهر روم حمله کرده و آن را از دست سنا بیرون کشیده و خود را به عنوان امپراطور به دنیا معرفی کنید. علاوه بر پیشرف‌های گرافیکی و گیم‌پلی عناصر جدیدی به بازی اضافه شده بودند.

اما کمپین بازی چگونه بود؟ در نقشه کمپین شما باید شهرها را گسترش می‌دادید و این کار را با بستن قراردادهای تجاری با کشورهای همسایه باید انجام می‌دادید. تجارت دریایی بخش مهمی از بازی بود و باید با کشورهای دیگر هم روابط اقتصادی برقرار می‌کردید. ساخت جاده‌های بهتر به افزایش درامد شما از تجارت زمینی و گسترش دادن بنادر به افزایش درآمد گمرکی شما کمک بیشتری می‌کرد. علاوه بر این‌ها در هر شهر باید بازارها و مراکز تجاری می‌ساختید تا به جمع‌آوری سرمایه کمک کند. درآمد شما در هر نوبت بازی که نشان دهنده شش ماه بود، شامل مجموع درآمد هر شهر منهای هزینه‌هایی که در آن شش ماه کرده بودید می‌شد.

اما این هزینه‌ها شامل چه چیزهایی بود؟ در قسمت قبل گفتیم که فاکتوری به عنوان نظم عمومی به بازی وارد شده بود که میزان رضایت مردم از حکومت شما را نشان می‌داد. باید این رضایت را با ساخت اماکن تفریحی و مذهبی بالا می‌بردید. علاوه بر بالا بردن نظم عمومی این ساختمان‌ها مزیت‌های دیگری هم داشتند. مثلاً آمفی‌تئاترهای رومی سربازان جدید که گلادیاتور بودند باز می‌کرد، در حالی که معابد کارتاژی تجارت را بالا می‌برد. جزئیات مربوط به هر ساختمان را می‌توانستید در پنل آن ساختمان مشاهده کنید تا برای سرنوشت شهر خود بهترین تصمیم را اتخاذ کنید. هم‌چنین ساختمان‌هایی بودند که مربوط به نظافت بودند. مثلاً سیستم فاضلاب اشکانی که آن هم به بالا رفتن نظم عمومی و رشد جمعیت کمک می‌کرد.

 اما رشد جمعیت چه تاثیری دارد؟ هر چه جمعیت بیشتری در یک شهر باشد شهر بزرگ‌تر می‌شود و می‌توانید ساختمان‌های پیشرفته‌تری بسازید، به‌علاوه جمعیت بیشتر به معنای مالیات بیشتر و سربازان بیشتر است. اما به خاطر داشته باشید که جمعیت شمشیری دولبه است. زیاد شدن جمعیت مصرف غذای بیشتری به دنبال دارد و هم‌چنین باعث پایین آمدن نظافت و در نتیجه کم شدن نظم عمومی می‌شود و نهایتاً کار به شورش خواهد کشید. در اوایل کار می‌توانید با قرار دادن نیروی نظامی و یا یک فرماندار قابل جمعیت را کنترل کنید. اما زمانی که نظم عمومی منفی شود دیگر یک ارتش کامل هم جلودار آن‌ها نیست. چاره چیه؟ اجازه دهید اهالی شهر شورش کنند و نیروی شما را از شهر بیرون برانند سپس می‌توانید دوباره به شهر حمله کنید. در زمان تصرف یک شهر به شما سه انتخاب داده می‌شود: اینکه شهر را در صلح و آرامش بدون اینکه خون از دماغ کسی بیاید تصرف کنید، دوم اینکه شهر را غارت کنید و اموال مردم را برای خودتان بردارید و سوم اینکه بخش بزرگی از جمعیت را از دم تیغ بگذرانید و آن‌ها را بکشید در زمان شورش‌ها برای پایین آوردن جمعیت بهترین کار همین است.

عوامل دیگری نیز هستند که ممکن است در زمان تصرف شهر جدید شما را با مشکل مواجه کنند. یکی از آن‌ها تفاوت فرهنگی کشور شما با کشور مغلوب شده است. عامل دیگر تفاوت مذهب می‌باشد. که باید ساختمان‌های مذهبی شهر قبلی را خراب کنید و ساختمان‌های خودتان را بسازید.

اگر یکی از سه خانواده رومی را برای بازی برگزینید، هرازگاهی از طرف سنا نامه‌ای به شما می‌رسد و ماموریتی به شما محول می‌کند. با انجام این ماموریت‌ها جوایز نقدی یا کمک‌های نظامی دریافت خواهید کرد.

زمانی که بازی را آغاز می‌کنید شما به عنوان رئیس یک خانواده اشرافی در حکومت مشخصی قرار دارید. شما فقط می‌توانید اعضای مذکر خانواده را کنترل کنید. خانواده شما با ازدواج چه با افراد خود خانواده چه دیگران گسترش میابد و مردها را می‌توانید به عنوان فرمانده یا شهردار به کار گمارید. فرزندان آن‌ها زمانی که به سن 16 سالگی می‌رسند در اختیار شما قرار می‌گیرند، توجه داشته باشید که ساخت مدرسه و آکادمی‌ها به بالا رفتن توانایی‌های پیش‌فرض این شخصیت‌ها کمک می‌کند. زمانی که فرمانده‌ای در ارتش حضور نداشته باشد کاپیتان‌ها این وظیفه را برعهده می‌گیرند. اگر آن‌ها در جنگ‌هایی که دشوار هستند پیروز شوند می‌توانید او را به خانواده خود قبول کنید و یکی از دختران خود را به او بدهید. در طول بازی پیشنهادهای خواستگاری به دختران شما داده می‌شود که باید با در نظر گرفتن مصلحت خانواده آن‌ها را قبول یا رد کنید.

اما دیگر توضیح راجع به کمپین کافی است. در این قسمت می‌خواهیم روی جنگ‌ها و مکانیک‌های آن‌ها تمرکز کنیم.

جنگ‌های «روم» نسبت به سری‌های قبل پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشتند. یکی از موارد جدیدی که به جنگ‌ها اضافه شده بود، امکان جنگیدن در داخل شهرها بود به‌علاوه محاصره شهرها و حمله به آن‌ها بهتر و واقعی‌تر شده بود. پیش‌تر نیاز به منجنیق و اینجور چیزها نبود اما در جنگ‌های «روم» باید حتماً برای حمله به شهر ادوات لازم برای آن را در ارتش خود داشته باشید. اگرهم منجنیق چیزهای مشابه نداشتید می‌توانستید صبر کنید و بعد از محاصره شهر نردبان یا برج یا دژکوب بسازید و سپس به شهر حمله کنید، اما این هم کافی نیست بایستی حتماً در ارتش خود یک واحد پیاده‌نظام داشته باشید تا این وسایل را حمل کند.

سربازان در «توتال‌وار» به سه گروه پیاده‌نظام، سواره‌نظام و تیراندازان تقسیم می‌شوند. به علاوه واحدهایی که ابزار خاص مانند منجنیق یا ماشین‌های جنگی دارند.

اما هر کدام از این واحدها به چند زیردسته دیگر تقسیم می‌شوند. پیاده نظام‌ها به دو نوع نیزه‌دار و معمولی، و سوارنظام‌ها به دو گروه سوارنظام کوبنده و سوارنظام کشنده تقسیم می‌شوند. هر کدام از این گروه‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند.

پیاده‌نظام نیزه‌دار که بهترین‌های آن‌ها در اختیار کشورهای یونانی است، با تفاوت کمی بهترین نوع پیاده‌نظام بازی هستند، کاربرد ویژه آن‌ها در مقابله با سوارنظام است به گونه‌ای که یک واحد از این نیزه‌داران می‌تواند ارتشی از سوارنظام را شکست دهد، اما نقطه ضعف این سربازان این است که قادر به واکنش سریع نیستند و اگر بتوانید آن‌ها را دور بزنید به راحتی شکستشان داده‌اید.

نوع دیگر پیاده‌نظام، سربازان روم هستند که با شمشیر و سپر می‌جنگند. بعد از نیزه داران یونانی این‌ها بهترین پیاده‌های بازی هستند. واکنش دادن آنها سریع و مهارتشان در جنگ‌های رودررو است، به خصوص در مقابله با سوارنظام کوبنده دشمن.

اما همه این‌ها سطوخ مختلفی دارند که از ابتدایی تا پیشرفته مهارت‌ها و توانایی‌هایشان تفاوت دارد. با ارتقا دادن سربازخانه‌های خود در نقشه کمپین، می‌توانید سربازان بهتری به دست آورید.

اما تفاوت دو نوع سوارنظام کوبنده و کشنده چیست؟ سوار نظام کوبنده برای حمله ناگهانی و به هم ریختن خطوط دشمن مناسب‌اند. آن‌ها نباید مدت زیادی با سربازان دشمن به خصوص پیاده‌نظام سنگین آن‌ها از روبرو درگیر باشند. بهترین شیوه استفاده از آن‌ها این است که با این سربازان به خطوط دشمن حمله کنید آرایش آن‌ها را به هم ریخته و عقب نشینی کنید و باز همین حرکت را تکرار کنید. بهترین نوع این سوارنظام کاتافراکت‌های اشکانی هستند.

سوارنظام کشنده برای مبارزه با دشمن مناسب است. آن‌ها نیروی لازم برای شکستن خطوط آن‌ها را ندارند و بهتر است با آن‌ها درگیر شوند و نگه دارند تا نیروهای کمکی برسد. بهترین استفاده برای سوارنظام از بین بردن واحدهای تیراندازی دشمن است. بهترین نوع این سربازان پالادین‌های رومی هستند.

در کل هدف شما در جنگ باید این باشد که نقاط ضعف ارتش دشمن را پیدا کرده، به آن‌ها حمله کنید، آرایششان را به هم ریخته، و با سوارنظام خود آن‌ها را دور زده و از پشت حمله کنید. شاید فکر کنید این کار جنگ‌ها را یکنواخت خواهد کرد اما انجام دادن این کار هزار روش مختلف دارد و اصلاً ساده نیست.

بد نیست کمی هم راجع به پارتیان صحبت کنیم. بعد از اینکه یک بار بازی را به پایان رساندید می‌توانید پارتیا یا همان دولت اشکانی را انتخاب کنید. در ابتدا کشوری بسیار ضعیف در دست دارید اما اگر موفق شوید از حملات همسایگان قدرتمند خود، مصر و سلوکیه، جان سالم بدر برید؛ پهنای وسیعی برای تاخت‌وتاز سربازانتان در اختیار خواهید داشت. نقطه قوت پارتیا قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم و کنترل شاهرگ اقتصادی دنیای کهن است. ارتش آن‌ها بهترین سوارنظام‌های بازی را دارد اما پیاده نظام آن به شدت ضعیف است. در حدی که سربازان پیاده با نیزه‌های چوبی به میدان می‌آیند!

اما اگرموفق شوید از بحران بیرون آیید به راحتی می‌توانید هر ارتشی را با سوارنظام خود شکست دهید.

به‌جز کمپین سازنده بخشی شامل جنگ‌های تاریخی در نظر گرفته بود که در آن‌ها شما کنترل ارتشی که در تاریخ شکست خورده یا به شدت ضعیف‌تر بوده را در اختیار دارید و باید سعی کنید از فرماندهان واقعی آن‌ها بهتر عمل کنید و جنگ را ببرید. یکی از این جنگ‌ها نبرد حران است (جنگ معروف بین کراسوس و سورنا) در آن جنگ شما کنترل ارتش کراسوس را برعهده دارید.

دو بسته «هجوم بربرها» و «اسکندر» بعداً برای بازی عرضه شدند.

در بسته «اسکندر» شما در نقش فرمانده شهیر مقدونیه‌ای قرار دارید و داستان لشکرکشی او به ایران و هند را تجربه می‌کنید.

در «هجوم بربرها» امپراطوری روم بعد از تجزیه به شرق و غرب به تصویر کشیده شده است. در این نسخه شما ساسانیان را برای انتخاب در اختیار دارید. هم‌چنین نقش مذهب در این بسته بسیار پررنگ‌تر شده بود. به علاوه مذهب زرتشتی نیز به عنوان یکی از مذاهب مهم نقش پررنگی در سیاست‌های شما بر عهده دارد.

اما اگر می‌خواهید جنگ‌های دریایی را تجربه کنید یا کمپین را چندنفره بازی کنید، باید تا عرضه نسخه‌های بعد صبر کنید.

به هر حال «روم» به قدری خوب بود که هیچ‌کدام از نسخه‌های بعدی نتوانستند موفقیت آن را تکرار کنند و این بازی در تاریخ جاودانه شد.

در ادامه با بررسی نسخه‌های بعدی «توتال‌وار» منتظر ما در گیم‌نیوز باشید. هنوز حرفهای زیادی باقی مانده است.

با نظرات خود به بهتر شدن این بررسی و گیم‌نیوز کمک کنید. اگر مورد خاصی را دوست دارید در مورد این بازی بدانید، سؤالات خود را در قسمت دیدگاه‌ها مطرح کنید.