«ادیسه» (Odyssey) آخرین شماره از فرنچایز پرهیجان و مشهور Assassin’s Creed است که طرفداران آن را به خاطر تفاوت‌های خاصش نسبت به نسخه‌های قبلی شوکه کرده است. بازی با دوشخصیت انتخابی، در دو جبهه متفاوت و در دو منطقه پلوپونز و شبه جزیره بزرگ آتیکا- که از مهم‌ترین مناطق در یونان باستان به لحاظ ژئوپولتیکی بوده‌اند- روایت می‌شود. در ادامه با بررسی موسیقی متن بازی Assassin’s Creed: Odyssey همراه گیم‌نیوز و نُت‌نوشت باشید.
ساخت موسیقی این نسخه را این بار گروه دونفره The Flight، متشکل از الکسیس اسمیت و جو هنسون بر عهده گرفته‌اند. گروهی که پیشتر موسیقی بازی‌هایی از جمله Alien Isolation، Horizon Zero Dawn را خلق کرده‌اند و علاوه بر این همکاری با خوانندگان مشهوری از جمله Lana Del Rey و همینطور ساخت موسیقی تیزرهای تبلیغاتی و برنامه‌های تلویزیونی را در کارنامه خود دارند. برخلاف سری‌های قبلی، زوج The Flight در این نسخه حدود 240 دقیقه موسیقی در 56 ترک خلق کرده‌اند که هرکدام از ترک‌ها به طرز خارق‌العاده‌ای جذاب و شنیدنی است.
The Flight اگرچه سعی کرده تم اصلی موسیقی Assassin’s Creed را حفظ و از نت‌های اصلی آن در موسیقی Odyssey استفاده کند، خلاقیت‌های ویژه‌ای را در این آلبوم ایجاد کرده که شایسته است به آنها بپردازیم.
آنچه در موسیقی این نسخه از Assassin’s Creed بسیار جذاب می‌نماید استفاده زیاد از ادوات موسیقیایی قدیمی است. دولسیمر چکشی (hammered Dulcimer)، لایرز (Lyres) یا همان چنگ کلاسیک یونانی، بوزوکی (Bouzouki) و پن فلوت (panpipes) که همگی در موسیقی یونان باستان استفاده می‌شده‌اند، از جمله سازهایی هستند که جو و الکسیس کنجکاوانه برای ساخت موسیقی ادیسه از آنها استفاده کرده‌اند. ترکیبی از سازهای شرقی که به مذاق ما ایرانیان بسیار خوش می‌آید و اصوات آنها به گوشمان بسیار آشناست.
همین شجاعت آنها در بهره‌گیری از سازهایی که آشنایی چندانی هم با آنها نداشته‌اند مشخصه‌ی بارز این آلبوم بزرگ موسیقی است که در عین حال به متن بازی حسی منحصربه‌فرد بخشیده است. تم اصلی Assassin’s Creed با این سازها و تنظیم شاهکار The Flight در قطعه The Legend Of The Eagle Bearer بسیار شنیدنی است. اما نباید تصور کرد که با وجود این ادوات باستانی و خاص، جو و الکسیس موسیقی اصیلی خلق کرده‌اند. بلکه به شکلی زیرکانه و با اضافه کردن اصوات الکترونیکی سینتی سایزر، و همینطور سازهای ارکسترال چنان موسیقی حماسی مدرنی را خلق کرده‌اند که در هر مرحله از بازی نفس را درسینه حبس می‌کند.
The Flight اگرچه سعی کرده تم اصلی موسیقی Assassin’s Creed را حفظ و از نت‌های اصلی آن در موسیقی Odyssey استفاده کند، خلاقیت‌های ویژه‌ای را در این آلبوم ایجاد کرده که شایسته است به آنها بپردازیم.
مشخصه دیگر موسیقی The Flight تنوع زیاد در ترکیبات موسیقیایی، تنظیم‌ها، مدها است. جو و الکسیس برای هر منطقه جغرافیایی که قهرمان بازی در آن قدم می‌گذارد، ترکیب خاصی از سازها، مدها و حس موسیقیایی منحصربه فردی را در نظر گرفته‌اند. آنها حتی با موسیقی سعی کرده‌اند تراژدی قهرمان داستان را نیز روایت کنند؛ این جنبه از موسیقی آنها به ویژ در قطعه A Happy Family به گوش می‌رسد. علاوه بر این اگر در هر یک از جبهه‌های بازی، یعنی جبهه پلوپونزی یا جبهه دلیان یا همان آتنی‌ها، شرکت کنید، حس متضادی را در موسیقی می‌شنوید؛ حسی که به نوعی معنای جبهه خوب و جبهه بد را القاء می‌کند.
هرچند که نمی‌توان تجربه حماسی The Flightدر موسیقی متن بازی Assassin’s Creed: Odyssey را با سابقه چندین ساله بزرگان موسیقی بازی‌های حماسی از جمله Ron Fish (برای God of War 1 تا 3) و Bear Mccreary (برای جدیدترین نسخه God of War) برابر گرفت، با این حال آلبوم Assassin’s Creed Odyssey شاهکاری است از دو موسیقی‌دان تجربه گرا که گوش دادن به تک تک قطعات آن لذت بخش است، چه برسد به شنیدن آن به هنگام بازی.
قطعات منتخب از موسیقی متن این بازی را می‌توانید در کانال تلگرام گیم‌نیوز پیدا کنید.